Top End Australie

Een tijdje zonder internet gezeten, dus hier komt een hele bulk!

9-9-2014
De kat is boos op ons omdat we weggaan. Als blikken konden doden…Hij laat zich niet meer aaien.
’s Middags lunchen bij Eduard en Marian en zij brengen ons naar Nijmegen. Vandaar een comfortabele rit naar Schiphol.
Om 10 voor 9 ’s avonds de grote vlucht naar Kuala Lumpur. Toch een KLM-vliegtuig, een gecombineerde vlucht. Rond 3 uur ’s middags komen we aan. We hebben het horloge 6 uur vooruit gezet.
10-9-2014
In Kuala Lumpur hebben we een dagkamer waar we met de hotel shuttlebus naartoe gaan. We hebben maar een paar uur, dus veel meer als douchen zit er niet in. Maar we hebben nu wel stempels van Maleisië in ons paspoort.
Rond half 10 vliegen we weer naar Darwin, het vliegtuig is veel kleiner dan het eerste.
11-09-2014
Rond 4 uur plaatselijke tijd (horloge 1,5 uur vooruit) komen we in Darwin aan. Een mooie auto staat voor ons klaar (Toyota Corolla ascent). Prima auto, maar het stuur en de richtingaanwijzer zitten aan de verkeerde kant. Toch wennen, alles links doen.
Om 5 uur ’s morgens staan we bij de travellodge Mirambeena, maar die hadden pas om 2 uur op ons gerekend. We krijgen een andere kamer (met bijbetaling uiteraard) zodat we toch kunnen bijslapen, want oh, wat een jetlag door die 2 vluchten!
’s Middags hebben we even gezwommen en wat boodschappen gedaan. ’s Avonds zijn we langs het kustpad naar de avondmarkt gegaan aan de Mindilbeach; het is bekend om al zijn eettentjes en touristische dingen zoals sierraden, hoedjes, stenen e.d. In Darwin e.o. wonen heel veel Aboriginals. Je ziet ze veel in groepjes, liggend op het gras in de parken.
12-9-2014
Het wordt tijd om wat actiever te worden. We gaan naar het museum: het Northern Territory museum of arts en Sciences. De moeite waard: veel over de flora en fauna van de streek, de orkaan Tracy die in 1974 Darwin verwoestte, Aboriginalkunst, bootjes uit de omringende eilanden (zoals Indonesië), giftige slangen, vissen en spinnen.
Daarna zijn we over het kustpad verder gewandeld richting Eastpointroad. Volop waarschuwingsborden voor heel giftige kwallen en krokodillen. Maar waar wij liepen waren ze niet te bekennen. Prachtig gesteente in de mooiste kleuren geel, rood en bruin. Even van het pad af om wat te eten: daar horen we de stemmen al: er zit een groepje Aboriginals. We worden vriendelijk begroet. Al snel komt een oudere man (Robert) die met een kruk loopt bij ons zitten. Hij heeft ons een verhaal te vertellen: Jezus zorgt voor ons allemaal. Iemand wilde met hem vechten, een grote man. Hij keerde hem ook de andere wang toe. In zijn community noemen ze hem Mozes (met de stok) enz. enz. Ik kon natuurlijk niet achterblijven en deed ook een duit in het zakje: had hij mijn Christoffelmedaille al gezien: Christoffel brengt het kindje Jezus aan de overkant van het water. Dat leverde de medaille een hele hoop kussen op! Een vrouw (jappa=sister) sloot zich ook bij ons aan en vertelde veel over zichzelf en over het gebied waar ze vandaan kwam (Arnhemland). Ze werkte nu niet meer maar hield het park waar we zaten schoon. Een leuke kennismaking met foto’s die we op hun verzoek op Facebook zullen zetten. Daarna zijn we doorgereden naar Eastpoint voor een prachtige zonsondergang over de zee.