Eten en drinken en eten en drinken
Door: Nel
Blijf op de hoogte en volg Nel
03 Januari 2017 | Australië, Sydney
Na Tasmanië vliegen we terug naar het wereldse Sydney waar de gemiddelde temperatuur de meeste tijd ruim boven de 30 graden ligt.
Tijd om kerst en oud en nieuw te vieren samen met Esther en Demien.
Het blijft een vreemde gewaarwording, zo’n warm weer met die dagen: het hoort toch koud te zijn met die dagen of in ieder geval herfstachtig nat.
Maar niets van dat alles: wij maken op eerste kerstdag bij 30 graden een wandeling in Hornsby national park, net boven Sydney. Prachtig, hoe mooi en wild de natuur kan zijn, een uurtje rijden vanaf de metropool.
Het diner is dan vanzelf ook anders dan in het koude Nederland. Wij maken een heerlijke start met oesters en Demien schotelt ons een prachtig opgemaakte ceviche, een rauwe-visschotel, voor. En natuurlijk mocht de avocadosalade van Peter en mij er ook zijn, hoewel de gastvrouw dat niet helemaal kon onderschrijven!
In de periode tussen kerst en nieuw gaan Peter en ik opnieuw op pad, nu naar Hunter valley, een streek die vooral bekend is om de vele wijngaarden. Ook daar een goeie temperatuur, 37 tot 42 graden!
De bedoeling van een verblijf daar is om zoveel mogelijk soorten wijn te proeven en vooral ook te kopen. Wij hebben daar keurig aan meegedaan: ’s morgens om 11 uur in het Hunter valley resort, waar we verblijven, naar een film over de wijnproductie en meteen daarna proeven dat het een lieve lust is. Vervolgens ’s middags een wijntour langs de verschillende wine-estates met een passend kaasarrangement. Laten we een gokje wagen: we schatten in dat we zo’n 30 wijnen hebben geproefd. Daarmee zijn we natuurlijk nog geen kenner maar het werd wel steeds gezelliger met de andere buspassagiers en de chauffeur.
En overal kom je die Nederlanders tegen: bij de proeverij van de ‘two fat blokes’ vertelde een van hen (ja, ook een flink formaat) over de combinatie van de plaatselijke wijnen met diverse kazen. Toen we met hem aan de praat raakten bleek het een Nederlander te zijn, Jan Molenaar, die ruim 30 jaar geleden naar Australie geëmigreerd is en een kenner is van wijnen en ander kostbaar voedsel.
Terug in Sydney gaan we met Esther en Demien naar Paul Stanley en zijn vrouw Mandy die ons voor een delicate lunch uitgenodigd hebben. Paul is de baas van Demien en hij leidt de orthopedische afdeling van het Royal Prince Alfred Ziekenhuis in Sydney. Het lijkt hier een gewoonte dat kennissen van emigranten (Esther en Demien) hen uitnodigen om samen te gaan eten of lunchen: zeker als de feestdagen zich aandienen en nog zekerder als er familie over is uit verre landen (zoals Peter en Nel). Daar zeggen we geen nee tegen, ze wonen prachtig in Noord-Sydney met aan de achterkant diverse terrassen met een mooie oude achtertuin en een ruim zwembad. Ja, we hebben er heel veel voor over: zelfs om vanuit Hunter Valley en Newcastle naar Sydney te rijden, per abuis de tunnel door te gaan, aan de verkeerde kant van Sydney uit te komen, terug te gaan over de Harbourbridge om vervolgens geruime tijd later dan Esther en Demien aan te komen.
En dan natuurlijk oud en nieuw: we hebben kaartjes gekocht voor het prachtigste uitzicht over de haven, de brug en het operahouse: midnight of the Oasis. Dat is een fantastische gebeurtenis: een prachtige omgeving, leuke sfeer, slecht eten, met een spectaculair vuurwerk, een gebeurtenis die je anders alleen op televisie ziet. Mooi om een keer meegemaakt te hebben. Op een mooi 2017 speciaal voor Esther en Demien voor wie het nu nog niet duidelijk is waar ze zullen wonen in de tweede helft van het jaar.
En nu de laatste activiteiten in een wervelwind: Taronga zoo met een fantastisch uitzicht op de city, een avond met heerlijk avondje uit bij Govinda’s: een lig-bioscoop met vooraf een heerlijke internationaal vergetarisch buffet, een bezoek aan de vismarkt en dan weer op het vliegtuig, 12 uur terug in de tijd.
Reizen is mooi maar vermoeiend!
Tijd om kerst en oud en nieuw te vieren samen met Esther en Demien.
Het blijft een vreemde gewaarwording, zo’n warm weer met die dagen: het hoort toch koud te zijn met die dagen of in ieder geval herfstachtig nat.
Maar niets van dat alles: wij maken op eerste kerstdag bij 30 graden een wandeling in Hornsby national park, net boven Sydney. Prachtig, hoe mooi en wild de natuur kan zijn, een uurtje rijden vanaf de metropool.
Het diner is dan vanzelf ook anders dan in het koude Nederland. Wij maken een heerlijke start met oesters en Demien schotelt ons een prachtig opgemaakte ceviche, een rauwe-visschotel, voor. En natuurlijk mocht de avocadosalade van Peter en mij er ook zijn, hoewel de gastvrouw dat niet helemaal kon onderschrijven!
In de periode tussen kerst en nieuw gaan Peter en ik opnieuw op pad, nu naar Hunter valley, een streek die vooral bekend is om de vele wijngaarden. Ook daar een goeie temperatuur, 37 tot 42 graden!
De bedoeling van een verblijf daar is om zoveel mogelijk soorten wijn te proeven en vooral ook te kopen. Wij hebben daar keurig aan meegedaan: ’s morgens om 11 uur in het Hunter valley resort, waar we verblijven, naar een film over de wijnproductie en meteen daarna proeven dat het een lieve lust is. Vervolgens ’s middags een wijntour langs de verschillende wine-estates met een passend kaasarrangement. Laten we een gokje wagen: we schatten in dat we zo’n 30 wijnen hebben geproefd. Daarmee zijn we natuurlijk nog geen kenner maar het werd wel steeds gezelliger met de andere buspassagiers en de chauffeur.
En overal kom je die Nederlanders tegen: bij de proeverij van de ‘two fat blokes’ vertelde een van hen (ja, ook een flink formaat) over de combinatie van de plaatselijke wijnen met diverse kazen. Toen we met hem aan de praat raakten bleek het een Nederlander te zijn, Jan Molenaar, die ruim 30 jaar geleden naar Australie geëmigreerd is en een kenner is van wijnen en ander kostbaar voedsel.
Terug in Sydney gaan we met Esther en Demien naar Paul Stanley en zijn vrouw Mandy die ons voor een delicate lunch uitgenodigd hebben. Paul is de baas van Demien en hij leidt de orthopedische afdeling van het Royal Prince Alfred Ziekenhuis in Sydney. Het lijkt hier een gewoonte dat kennissen van emigranten (Esther en Demien) hen uitnodigen om samen te gaan eten of lunchen: zeker als de feestdagen zich aandienen en nog zekerder als er familie over is uit verre landen (zoals Peter en Nel). Daar zeggen we geen nee tegen, ze wonen prachtig in Noord-Sydney met aan de achterkant diverse terrassen met een mooie oude achtertuin en een ruim zwembad. Ja, we hebben er heel veel voor over: zelfs om vanuit Hunter Valley en Newcastle naar Sydney te rijden, per abuis de tunnel door te gaan, aan de verkeerde kant van Sydney uit te komen, terug te gaan over de Harbourbridge om vervolgens geruime tijd later dan Esther en Demien aan te komen.
En dan natuurlijk oud en nieuw: we hebben kaartjes gekocht voor het prachtigste uitzicht over de haven, de brug en het operahouse: midnight of the Oasis. Dat is een fantastische gebeurtenis: een prachtige omgeving, leuke sfeer, slecht eten, met een spectaculair vuurwerk, een gebeurtenis die je anders alleen op televisie ziet. Mooi om een keer meegemaakt te hebben. Op een mooi 2017 speciaal voor Esther en Demien voor wie het nu nog niet duidelijk is waar ze zullen wonen in de tweede helft van het jaar.
En nu de laatste activiteiten in een wervelwind: Taronga zoo met een fantastisch uitzicht op de city, een avond met heerlijk avondje uit bij Govinda’s: een lig-bioscoop met vooraf een heerlijke internationaal vergetarisch buffet, een bezoek aan de vismarkt en dan weer op het vliegtuig, 12 uur terug in de tijd.
Reizen is mooi maar vermoeiend!
-
03 Januari 2017 - 10:29
Riet Mekemkamp:
Hoi Peter en Nel,
Geweldig wat hebben jullie weer indrukwekkende ervaringen gehad. Ja, ik kan me voorstellen, dat het ook wel vermoeiend is, vooral dat rijden door een grote stad en nu ook de vliegreis weer terug naar huis. Daarvoor moet je in een goede conditie zijn. Fijn dat we ook weer mee mochten genieten van je mooie reisverslagen.
We wensen jullie een goede, veilige terugreis en gauw tot ziens.
Groetjes Gossé en Riet -
03 Januari 2017 - 10:36
Marian En Eduard:
Schitterende momenten en ervaringen!! Heel veel Hollandse groeten voor jullie allemaal en tot morgen. -
03 Januari 2017 - 11:47
Jan En Hanneke:
Wat een belevenissen! Heerlijk dat we weer mee mochten genieten.
Goede reis terug, en doe maar vast een extra jas aan!
Groetjes van Hanneke en Jan -
04 Januari 2017 - 14:48
Margret:
Nu ik dit schrijf...WELKOM THUIS dus!!!!
Geweldig wat een belevenissen...En nu dus afkicken en uitrusten!!!
Dankjewel dat we weer met jullie mochten mee genieten...de verslagen waren zooo...leuk -
04 Januari 2017 - 19:38
Doret:
Ha peter en Nel,
Wat een fantastische eet en drink ervaringen. Benieuwd hoeveel doosjes wijn jullie hebben gesmokkeld. Ik kijk uit naar je foto's en verhalen. Tot snel en alvast de beste wensen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
