Whitsunday islands, een tropische verrassing
Door: Nel
Blijf op de hoogte en volg Nel
14 Oktober 2014 | Australië, Whitsunday Islands
Het is zover: 4 dagen en 3 nachten varen met de catamaran Whitsunday blue langs de Whitsunday- ofwel de Pinkstereilanden. De catamaran is ingericht voor 8 personen: elk tweetal heeft in een van de drijvers (voor en achter) een eigen slaapkamer annex badkamer. De badkamer is klein en smal en via drukknoppen spoel je het toilet leeg in een sceptic tank en zo wordt ook het douchewater weggezogen. De crew (captain Aaron en zijn assistent Richard) slapen in het algemene gedeelte (keuken, kamer, kantoor). Eten doen we aan de achterkant, waar een tafel met banken eromheen staat. Aan de achterzijde is ook de besturing en het roer van de captain. Overal zijn opbergruimtes, voor allerlei spullen zoals snorkels, zwemvliezen, wetsuits, touwen, ankerkabel en noem het maar op. Op het voordek is het goed toeven, indien gewenst kan dat op de netten die tussen de drijvers gespannen zijn. Over zo’n catamaran is echt nagedacht, elke vierkante centimeter is benut!
Wij maken een vierdaagse tocht langs de whitsundays met diverse stops voor strand, mooie uitzicht en natuurlijk snorkelen. We zijn niet voor niets op het great barrier reef van Australië. Schoenen uit op de boot en we trekken ze vier dagen later pas weer aan. Een prachtig leven met een stralend blauwe zee, wind in je haren, prachtige uitzichten op de omringende eilanden, onderwaterlandschappen, een magnifiek uitzicht op Whitehaven beach, unieke zonsondergangen, geweldig eten dat wordt klaargemaakt door de 21-jarige Richard en een kaartspel, genaamd shithead, dat we spelen met de Engelse medepassagiers en de bemanning. ’s Avonds en overdag zwemmen de vissen om de boot heen en kan ik een groepje (het lijken qua vorm wel maanvissen, maar dan van een reuzenformaat) uit mijn hand laten eten.
De Whitsunday eilanden beginnen zo’n 48 kilometer vanaf Airlie Beach (een vrij toeristische kustplaats). Van oudsher zijn het bergtoppen, maar door de stijging van de zeespiegel in de laatste ijstijd zijn het eilanden geworden, omzoomd met koraal. De meeste eilanden zijn onbewoond. Hun naam (Whitsunday of Pinksteren) kregen ze van kapitein Cook (hij ontdekte een groot gedeelte van Australië en passeerde in 1770 deze eilanden).
Via de whitsundaypassage varen we om het grootste eiland Whitsunday heen. We gaan voor anker in Cid Harbour waar we de nacht doorbrengen in onze comfortabele bootbedden. Dan verder naar de South whitehaven beach waar we worden getrakteerd op een hagelwit strand, als poedersuiker. En dan iets verder naar de North whitehaven beach. Hier maken we een korte wandeling naar een uitzichtspunt op het strand en dat is echt wonderschoon en bijna onwerkelijk: het witte zand licht door de blauwe zee heen in prachtige lijnen en stroken. Het ziet eruit als een tweekleuren softijsje in blauw-wit. Magisch gewoon. Het volgende eiland dat we aandoen is Hookeiland en we gaan daar voor anker in de Makreelbaai. En daar is een koraalgebied om van te watertanden. Zo’n felle kleuren, heel groot van vorm en zoveel, ik heb er een paar opgezocht: doopvontschelp, haarster, blauwe zeester, hersenkoraal, paddenstoelenkoraal. En daartussen in net zo’n felle kleuren allerlei vissen van klein tot best wel groot. Veel moeite hoef je er niet voor te doen: ze komen vanzelf voor je snorkel voorbij zwemmen alsof jij de bezienswaardigheid bent. Na een uurtje ronddobberen wordt het toch wel fris ook al draag ik een wetsuit: ik steek zoals afgesproken mijn vuist in de lucht en dan is Aaron er meteen om me met de rubberboot op te halen. Terwijl ik aan de rand hang grijpt hij mijn wetsuit aan de achterkant vast en sleurt me met een hand zo de boot in waar ik als een kikker lig te spartelen. Ja, je moet er wat voor over hebben. Zo krijgen we de gelegenheid om 3 snorkeltochten te maken, allemaal prachtig, maar toch ook verschillend: de ene keer het accent op de koraalvormen, dan weer de grote vissen en als laatste de diepte van het koraal. Op de terugtocht staat er, in tegenstelling tot de heenreis, een harde wind en dan weten we dat we op een zeewaardige catamaran zitten: het fok en grootzeil worden gehesen en in vliegende vaart gaan we door de golven met schuimkoppen heen. Een ervaring om nooit te vergeten!
Wij maken een vierdaagse tocht langs de whitsundays met diverse stops voor strand, mooie uitzicht en natuurlijk snorkelen. We zijn niet voor niets op het great barrier reef van Australië. Schoenen uit op de boot en we trekken ze vier dagen later pas weer aan. Een prachtig leven met een stralend blauwe zee, wind in je haren, prachtige uitzichten op de omringende eilanden, onderwaterlandschappen, een magnifiek uitzicht op Whitehaven beach, unieke zonsondergangen, geweldig eten dat wordt klaargemaakt door de 21-jarige Richard en een kaartspel, genaamd shithead, dat we spelen met de Engelse medepassagiers en de bemanning. ’s Avonds en overdag zwemmen de vissen om de boot heen en kan ik een groepje (het lijken qua vorm wel maanvissen, maar dan van een reuzenformaat) uit mijn hand laten eten.
De Whitsunday eilanden beginnen zo’n 48 kilometer vanaf Airlie Beach (een vrij toeristische kustplaats). Van oudsher zijn het bergtoppen, maar door de stijging van de zeespiegel in de laatste ijstijd zijn het eilanden geworden, omzoomd met koraal. De meeste eilanden zijn onbewoond. Hun naam (Whitsunday of Pinksteren) kregen ze van kapitein Cook (hij ontdekte een groot gedeelte van Australië en passeerde in 1770 deze eilanden).
Via de whitsundaypassage varen we om het grootste eiland Whitsunday heen. We gaan voor anker in Cid Harbour waar we de nacht doorbrengen in onze comfortabele bootbedden. Dan verder naar de South whitehaven beach waar we worden getrakteerd op een hagelwit strand, als poedersuiker. En dan iets verder naar de North whitehaven beach. Hier maken we een korte wandeling naar een uitzichtspunt op het strand en dat is echt wonderschoon en bijna onwerkelijk: het witte zand licht door de blauwe zee heen in prachtige lijnen en stroken. Het ziet eruit als een tweekleuren softijsje in blauw-wit. Magisch gewoon. Het volgende eiland dat we aandoen is Hookeiland en we gaan daar voor anker in de Makreelbaai. En daar is een koraalgebied om van te watertanden. Zo’n felle kleuren, heel groot van vorm en zoveel, ik heb er een paar opgezocht: doopvontschelp, haarster, blauwe zeester, hersenkoraal, paddenstoelenkoraal. En daartussen in net zo’n felle kleuren allerlei vissen van klein tot best wel groot. Veel moeite hoef je er niet voor te doen: ze komen vanzelf voor je snorkel voorbij zwemmen alsof jij de bezienswaardigheid bent. Na een uurtje ronddobberen wordt het toch wel fris ook al draag ik een wetsuit: ik steek zoals afgesproken mijn vuist in de lucht en dan is Aaron er meteen om me met de rubberboot op te halen. Terwijl ik aan de rand hang grijpt hij mijn wetsuit aan de achterkant vast en sleurt me met een hand zo de boot in waar ik als een kikker lig te spartelen. Ja, je moet er wat voor over hebben. Zo krijgen we de gelegenheid om 3 snorkeltochten te maken, allemaal prachtig, maar toch ook verschillend: de ene keer het accent op de koraalvormen, dan weer de grote vissen en als laatste de diepte van het koraal. Op de terugtocht staat er, in tegenstelling tot de heenreis, een harde wind en dan weten we dat we op een zeewaardige catamaran zitten: het fok en grootzeil worden gehesen en in vliegende vaart gaan we door de golven met schuimkoppen heen. Een ervaring om nooit te vergeten!
-
14 Oktober 2014 - 16:16
Esther :
Gaaf! Heeft papa ook nog gesnorkeld? -
14 Oktober 2014 - 16:16
Esther :
Gaaf! Heeft papa ook nog gesnorkeld? -
14 Oktober 2014 - 18:28
Riet Mekenkamp:
Nel en Peter, wat geweldig en heerlijk dat we met je mee mogen genieten van die prachtig blauwe zee en mooie verhalen. We gaan ook maar weer gauw een vakantie boeken denk ik ! -
15 Oktober 2014 - 02:24
Nel:
Hallo Esther Berlie,
Peter heeft rondgesnorkeld op de netten van de catamaran terwijl anderen in zee gesnorkeld hebben en is er poepbruin geworden. We zullen naar het zeeaquarium in Sydney moeten. -
15 Oktober 2014 - 23:12
Demien :
Ik waan me op de boot, het strand en tussen de vissen als ik je versag lees! Super mooi! Geniet! Liefs Demien -
16 Oktober 2014 - 10:54
Jan En Hanneke:
Hoi Nel en Peter,
Wat een heerlijke verhalen en prachtige omgeving! Wij vinden Peter's haar wel erg mooi kleuren bij het witte zand!
Vorig jaar hebben Sylvia, Peter en de jongens samen met Sylvia's broer Torsten een weeklang op een huurboot in datzelfde gebied rondgevaren. Zij waren ook ongelooflijk onder de indruk van die geweldig mooie natuur.
Geniet van jullie verdere reis! Wij zien weer met spanning uit naar jullie volgende verhaal.
Groetjes, Hanneke en Jan -
16 Oktober 2014 - 10:54
Jan En Hanneke:
Hoi Nel en Peter,
Wat een heerlijke verhalen en prachtige omgeving! Wij vinden Peter's haar wel erg mooi kleuren bij het witte zand!
Vorig jaar hebben Sylvia, Peter en de jongens samen met Sylvia's broer Torsten een weeklang op een huurboot in datzelfde gebied rondgevaren. Zij waren ook ongelooflijk onder de indruk van die geweldig mooie natuur.
Geniet van jullie verdere reis! Wij zien weer met spanning uit naar jullie volgende verhaal.
Groetjes, Hanneke en Jan -
16 Oktober 2014 - 10:54
Jan En Hanneke:
Hoi Nel en Peter,
Wat een heerlijke verhalen en prachtige omgeving! Wij vinden Peter's haar wel erg mooi kleuren bij het witte zand!
Vorig jaar hebben Sylvia, Peter en de jongens samen met Sylvia's broer Torsten een weeklang op een huurboot in datzelfde gebied rondgevaren. Zij waren ook ongelooflijk onder de indruk van die geweldig mooie natuur.
Geniet van jullie verdere reis! Wij zien weer met spanning uit naar jullie volgende verhaal.
Groetjes, Hanneke en Jan -
16 Oktober 2014 - 11:39
Akki:
Hoi beste mensen,
Das pas genieten, en nog even en Peter wordt zwart.
Akki
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
